Verslag 92: Buda en Austin, (TX), weer reparatie.

Verslag 92. Buda en Austin, (Texas), weer reparatie aan de camper. (Hill Country)


We hadden een afspraak voor wat aanvullende reparaties aan de kampeerwagen, in de volgende plaats, en moesten verder. Daar kwamen we alweer op een wachtlijst te staan, waardoor ik de bergruimte onder het bed kon afbouwen.
Foto 01:. In de kampeerwagen zit een 40-liter warm-waterboiler, voorzien van een geemailleerde tank. Net zoals bij “gewone” boilers, die in huis gebruikt worden, was deze ook voorzien van een magnesium-opofferings-anode. Die zorgt ervoor dat eventuele breuken of beschadigingen in de emaille-laag automatisch worden opgevuld met een magnesium-laagje. Die anodes moeten regelmatig (een keer per jaar) gekontroleerd worden, en eventueel vervangen. Dat vonden ze bij Tiffin niet zo nodig, en ik moest aandringen om hem toch te kontroleren. Nou, die oude anode was behoorlijk aangetast, en werd inderdaad ook nog vervangen.


Foto’s 02 t/m 04. Vlakbij de camping was zo’n enorme “outdoor-shop” Cabella’s heette die. Onder deze naam zijn er in de USA een flink aantal winkels. Daar moesten we ook maar eens gaan kijken. Ze hebben daar werkelijk van alles op het gebied van outdoor, kleren, schoenen, kampeerspul, boten, tenten, gevriesdroogde maaltijden, maar ook geweren, pistolen. Noem het maar op. Als publiekstrekker stonden er een enorme hoeveelheid opgezette dieren, in een min-of-meer natuurlijke omgeving. Zo’n zaak is echt een ongelooflijke belevenis. Ook het aquarium is indrukwekkend, en het leukste is: je hoeft er niks geen entree te betalen.

De reparatie van de camper werd dit maal door een dealer (dus niet de fabriek) gedaan. Na de laatste service bij de fabriek (Tiffin) waren er weer een paar puntjes teruggekomen. Nog steeds waren de vier lekkages niet opgelost (waterlekkage bij de bestuurdersdeur, bij de bovenzijde van de woonkamer-slide, bij de zijkant van diezelfde slide, en door het dakluik). Bij Tiffin hadden ze de bestuurdersdeur zo strak afgesteld, en opgevuld met rubber strips, dat deze niet meer op normale wijze gesloten kon worden. Je moest eerst naar buiten, en hem dan met een enorme klap dichtgooien, waarna je door een andere deur naar binnen moest gaan, dat was natuurlijk niet de bedoeling van die zijdeur. Bij de dealer in Buda (een plaatsje vlakbij Austin) werd d.m.v. een ventilator op het dak, door het openstaande dakluik een druk opgebouwd in de camper, waarbij de buitenzijde met tuinslangen bespoten werd met water met zeepsop, en je kon dan mooi aan de bubbeltjes zien waar er lekkages waren. Dat bleek een slimme methode te zijn, want wat Tiffin niet gelukt was, lukte deze dealer (Crestview RV) dus wel, dagen later zou blijken, tijdens een enorme onweersbui, dat de lekkages opgelost waren. Ook de zijdeur sloot weer normaal. Door de vreemde plaatsing van de deurgreep (aan de buitenzijde helemaal aan de onderzijde van de deur), blijft het openmaken van buitenaf enigszins lastig. Bij Tiffin hadden we erop aangedrongen om die ene stabilisator, die altijd langzamer was als de andere drie te vervangen, waaraan met tegenzin werd tegemoetgekomen. Ze hadden die stabilisator bij Tiffin niet op voorraad, en hij werd ons achternagezonden, en ook nu geplaatst. Ook het probleem van de trage stabilisator bleek daarmee opgelost te zijn. Niet alleen was die nieuwe stabilisator nu het snelst van allemaal, ook werkten de vier nu prima samen, om de coach geheel automatisch horizontaal te stellen. Dit probleem hadden we dus inmiddels al 2 jaar mee gesukkeld, en was nu eindelijk opgelost. Er was ook nog een kans dat het probleem van de loskomende voorruit (mede) veroorzaakt was door de niet goed funktionerende stabilisator. We hadden er in ieder geval goede hoop op…… Helaas was dat niet zo. De voorruit gaf nog steeds problemen, maar daarover in een volgend verslag meer. Al met al was wel het grootste deel van de problemen, waar we al twee jaar mee rondreden nu echt goed opgelost. Er ontstonden nog wel wat problemen met Tiffin. Zij vonden de nota van Crestview aan de hoge kant (nou beter een hoge rekening voor werkzaamheden die de problemen echt oplosten, als een lage rekening, die niets oploste). Tiffin deed moeilijk over de betaling, waardoor wij de sleutels niet terug kregen. Maar een telefoontje van mij naar Tiffin, waarin ik ze op de van mij bekende subtiele wijze (niet dus) uitlegde wat een kl**tzakken het daar eigenlijk waren, loste ook dit probleem weer op. Inmiddels had ik alle rekeningen die er geweest zijn voor reparaties eens opgeteld. Dat bleek een totaalbedrag van US$ 68.000,-- te zijn. Dat is geheel door Tiffin vergoed, echter de extra kosten voor reiskosten (brandstof en waardeverlies camper), evenals reistijd en verlies van vakantie-dagen en –genot, daar bleven wij uiteraard mee zitten. Dit betekent dat Tiffin inmiddels bijna de helft van de verkoopprijs besteed heeft aan het oplossen van (kwaliteits-)problemen die wij gehad hebben. Dat is natuurlijk absurd! En het is nog steeds niet afgelopen. Een aantal problemen kon men niet oplossen, en daar moeten we mee leren leven, en er is nog minimaal een probleem (de voorruit), waar je niet mee kunt leven, en wat nog steeds niet opgelost is…..

Ze zijn twee dagen met de coach beziggeweest, na een wachttijd van 4 dagen. Al met al toch weer zes grotendeels verloren vakantiedagen. Gedurende een middag gingen we naar een Barbecue-tent, “in the middle of nowhere”, (SaltLick BBQ in Driftwood, Texas), bekend bij de lokalen, we hadden die tip van de receptioniste van die dealer gekregen, en dat was inderdaad een belevenis. Ze serveerden geen alcohol, maar dat mocht je wel zelf meebrengen (B-Y-O heet dat, Bring your own). Gelukkig voor ons werd er in een nabijgelegen winkeltje wel alcohol verkocht, dus konden we daar een geschikt smeermiddel vinden voor bij de maaltijd. Meer dan 600 zitplaatsen, drie gigantische barbeques, enorme porties uiterst smakelijk eten. De borden waren al niet klein, maar de spare-ribs staken er aan alle kanten over heen. Ruig eten, weinig verfijnd, maar wel zeer smakelijk, zeer snel geserveerd, bijzonder goedkoop, en binnen no-time stond je weer buiten, maar wel uitermate populair bij de Texanen. Bekijk de foto’s en zie wat we bedoelen.

Nadat de coach geheel gereed was verklaard, en de betalingsproblemen opgelost, vertrokken we, verder naar West-Texas, Fredricksburg, een toeristisch plaatsje, met Duitse roots, maar daarover meer in het volgende verslag.

©Carmelita & Harrie Cox, 2012-06-19