Zuid-west Florida

Reisverslag 5, 2010-04-26, Florida zuid-west
Voordat we met de huurcamper gingen trekken waren we naar Florida gevlogen vanaf Bonaire; een prima verbinding met het Antilliaanse InselAir. Ze groeien hard op het moment, vliegen met oude toestellen van AirItalia, ze doen hun best, ze zijn best wel aardig op tijd, en ze bellen je zelfs op wanneer het schema verandert. Niks te klagen, alleen het eten aan boord, maar goed, daar vlieg je niet voor, tegenwoordig. Een keer per week, rechtstreeks Bonaire-Miami, op zaterdag. Op de eerste foto zie je hoe dat er vanuit de lucht uitziet. We hadden Disney natuurlijk al vaker gezien en gedaan, dus deze keer niet, wel gingen we lekker (?) eten bij Pleasure Island, (ook Disney), waar een heleboel restaurants en luxe disko’s de strijd om je klandizie strijden. En uiteraard een show van Cirque du Soleil gezien (La Nouba), was voor ons al de zoveelste keer, maar het is amusement van topklasse, een perfekte mengeling van akrobatiek, beeld, geluid en techniek. Absolute aanrader! Ze komen ook regelmatig in Europa (Nederland). Daar MOET je heen. De oprichter van Cirque du Soleil, is er overigens niet slechter van geworden. Hij was de eerste betalende gast van een vlucht met de Space-shuttle naar het space-station, en naar verluidt heeft dat hem geïnspireerd voor een nieuwe show die we binnenkort tegemoet kunnen zien. Er zijn overigens een heleboel groepen, die met allerlei shows onder de naam Cirque du Soleil over de hele wereld trekken.
Op het kaartje kun je zien wat voor tocht we gedaan hebben met de huurcamper. Gehuurd in Orlando (WinterGarden), bij GIANT Recreation World, (na een uiterst summiere instruktie wordt je met zo’n kanjer van een ding op weg gestuurd, echt onverantwoord). Allereerst op-en-neer naar Apopka (waar Judi, een goede vriendin, die we van Bonaire kennen) woont, (gekampeerd voor haar huis, op straat) en daarna naar de westkust. Florida is echt een en al strandvertier, met mooie zandstranden, alleen de onderwaterwereld is behoorlijk dood, door een slecht beheer van de kuststroken. Overal is er water, (en dus ook muggen…), de tweede nacht brachten we door in Bradenton, iets ten zuiden van Tampa. We kwamen ’s avonds laat aan, in het pikkedonker moesten we inparkeren, (er was dus niemand meer bij het kantoortje) en alle aansluitingen voor de eerste keer maken. Met vereende krachten lukte dat prima, De volgende dag gewoon afrekenen, en alles was OK. Daarna kreeg Carmelita bij een van de beroemdste kappers van Florida (in ieder geval een van de duurste……) Guillermo, een VIP-behandeling. We kennen Guillermo overigens via Judi. Daarna via het Big Cypress National Park naar de Everglades, waar we ons tentje op wielen opsloegen op de campground “Long Pine Key”. In de nationale parken zijn soms campgrounds, maar dan meestal zonder “full-hook-ups”, zodat je daar “droog” moet kamperen. Ook de generator mag er ’s nachts meestal niet gebruikt worden. Ik zal later nog wel eens uitleggen hoe dat zit met “full-hook-ups” en zo. Een fenomeen wat we niet of nauwelijks kennen in Europa, en wat eigenlijk geweldig is. De Everglades zijn in feite de drinkwatervoorziening voor de inwoners van Zuid-Florida tot en met Orlando. De Everglades is eigenlijk een groot moerasgebied, maar door misbruik als drinkwaterbron begon het gebied uit te drogen, waardoor heel veel oorspronkelijke dieren met uitsterven bedreigd werden. De laatste jaren wordt daar gelukkig veel aandacht aan besteed, en is de natuur zich aan het herstellen. Alleen wel “op z’n Amerikaans”: kunstmatige natuur…..) Bekijk de foto’s rustig en krijg een idee van het gebied. ’t Is er wel heel vlak, geen bergies, waar Carmelita zo van houdt.
Bij de foto van de kikker hoort een verhaal, hij/zij was echt enorm groot, en wilde ieder keer via het trapje de camper in springen, wat we iedere keer verhinderden. Uiteindelijk de deur gesloten gehouden, en uren later moest ik naar buiten om even de hele camper te kontroleren, en helaas, de kikker vergeten, die zat nog steeds op wacht om naar binnen te springen, hij zag er na mijn voetstap heel erg anders uit…..
Ook bij foto 14. een verhaaltje. Het allereerste wandelpad door de Everglades dat we deden, begon al goed, een slangetje kruiste ons pad. Je hebt geen idee hoe snel Carmelita weer in de camper zat, en echt, dat slangetje was banger van ons.
In de Everglades zitten dus Alligators, geen krokodillen. Je moet aan de vorm van de bek kunnen zien of ’t een alligator of een krokodil is, maar dat maakt voor mij eigenlijk geen verschil. Als je die bek ziet, weet je dat je daar beter uit de buurt kunt blijven. Ook Florida Panters schijnen er te zitten, maar (gelukkig) hebben we er geen een in ’t echt gezien……
Het grappige is dat Florida behoorlijk dicht bevolkt is, maar dat er toch zoveel en uitgestrekte natuurgebieden zijn.
Vanuit de Everglades gingen we naar de Keys. Waarover in het volgende verslag meer. Maar een anekdote wil ik de aandachtige lezer niet onthouden. Onderweg wilden we bij een VVV (Tourist Information) langs de snelweg informatie vragen over kampeerplaatsen op de Keys. Dus sjeesde Carmelita een bord “Tourist Information” achterna. Waarbij ze met die grote bak op een piepklein parkeerplaatsje belandde, en meteen alle aanwezige 5 parkeerplaatsen bezette. In paniek kwam een van de medewerkers naar buiten gerend om ons te zeggen dat we daar niet konden parkeren, nou dat hadden we zelf ook al wel door. Achteruit de drukke snelweg weer op leek ons geen optie, maar draaien op die parkeerplaats ook al niet, een diepe geul aan de ene kant, en een huis aan de andere kant, beletten dat. (Normaal hebben de meeste parkeerplaatsen hier altijd een mogelijkheid om door te rijden, bijvoorbeeld achterlangs, zodat je weer in de goede richting op de hoofdweg uitkomt.) Dus kozen we toch maar voor keren ter plekke, hetgeen zo’n 30 tot 40 keer op-en-neer steken kostte, en waarbij we de kop van een boompje ommaaiden. Maar een lesje geleerd hebbende, gingen we ten slotte richting Keys. Onderweg stopten we bij elke RV-winkel om ons te oriënteren over wat we nou eigenlijk zelf wilden gaan kopen. Veel vragen, en allemaal verschillende tips, adviezen, en antwoorden….. Bij zo’n RV-winkel staan altijd een groot aantal kampeerwagens voor de deur, je kunt er meestal zonder begeleiding in, en we verbaasden ons iedere keer weer over de mogelijkheden, de grootte en de luxe van die dingen. Miami zelf, lieten we liggen, dat was echt te groot en te druk voor zo’n eerste keer met zo’n grote bak.
Lees volgende keer over een van de duurste, en in ieder geval meest toeristische gebieden van Florida: The Florida Keys.

Carmelita & Harrie