Missouri
Door: HarCar
Blijf op de hoogte en volg Carmelita & Harrie
24 April 2011 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Vanuit Eureka Springs (Arkansas) gingen we een staat noordelijker, op naar Kansas City in Missouri.
We konden min-of-meer rechtstreeks naar het noorden, helemaal door Missouri, maar ik zag op de kaart een weg die grotendeels door Kansas ging, en helemaal voorzien was van een groene lijn, wat betekent dat het een weg door een bijzonder mooi landschap zou moeten zijn. Nou, degene die die kaart gemaakt had, was ofwel stekeblind, of in ieder geval kleurenblind, want we hebben nog nooit zo’n saaie weg gereden. En daarvoor reden we dus 150 mijl om…. We zagen ook enkele wildfires, spontaan in brand gevlogen stukken land, meestal trouwens door een weggegooide sigarettepeuk. Met name Texas heeft daar op dit moment enorm veel last van. Wij hadden ze nog niet eerder gezien.
Altijd gedacht dat Kansas City wel in de staat Kansas zou liggen, maar dat is dus fout. Het overgrote deel van Kansas City ligt in de staat Missouri, maar wel aan de grens. Mooie stad, zie de foto’s, schoon, en ook een mooi winkelgebied in het centrum. Gegeten bij “Hooters”, het eten was beslist niet meer dan middelmatig, en over de hooters zelf wil ik niet al te veel zeggen, alleen dat de bedienende dames er speciaal op geselekteerd worden. De vertaling van Hooter is overigens stoomfluit, sirene. De camping was verbonden aan een tweetal pretparken, die zichzelf omschrijven als het park in de wereld met de grootste, hoogste, langste, snelste, meest verschrikkende, en noem ’t maar op, 8-banen. ’t Zal allemaal wel, dat zijn ze in Amerika allemaal. Toen we er waren, waren ze nog gesloten, dus we hebben het niet kunnen kontroleren.
Onderweg van Kansas City naar de volgende stop St. Louis, kwam een van de spiegels los te zitten, gelukkig merkten we dat onder het rijden, en konden we een noodlanding van de spiegel op het asfalt voorkomen. Zodat we het zelf konden repareren. Als je ziet hoe die bere-zware spiegel met een paar kleine schroefjes in het akelig dunne polyester van de carrosserie is vastgemaakt, snap je niet dat-ie nog niet veel eerder losgegaan is.
St. Louis. Hier stroomt de rivier de Missouri in de rivier Mississippi. St. Louis werd gesticht in 1764. Het was een belangrijk kruispunt in de tijd dat de gelukszoekers, grotendeels uit Europa voorbijgingen, op weg naar het “Wilde Westen”. St. Louis werd in 1803 de Gateway to the West. Om hieraan te herinneren moest er een opvallend monument komen. In 1935 werd het Jefferson National Expansion Memorial opgericht, maar het duurde tot 1950 eer de eerste ontwerpen ter tafel lagen. De Finse architect Eero Saarinen presenteerde het gewaagde ontwerp. Een arch met een driehoekige vorm, die het hele stadsbeeld zou gaan domineren, en tevens het stadscentrum nieuwe impulsen moest gaan geven, nadat dat in de nadagen van de Westward Expansion in verval was geraakt. Het monument moest er komen ter herdenking van het 200-jarig bestaan van St. Louis. In 1962 werd begonnen met het uitgraven van de funderingen, en de ruimte waar later entree en museum in zouden komen. De extravagante vorm vroeg om een heel speciale bouwtechniek.
De arch heeft een driehoekige doorsnede. Hij werd opgebouwd uit geprefabriceerde roestvrijstalen elementen, die op elkaar gestapeld werden, eerst als twee kolommen, die mekaar dan uiteindelijk hoog in de lucht moesten ontmoeten.
De hoogte is bijna 200 meter, de doorsnede van de onderste elementen is 16,50 meter, de bovenste elementen zijn 5,20 meter in doorsnede. De elementen zijn bijna 2,50 meter hoog. Doordat de elementen van beneden naar boven kleiner worden, lijkt het of de arch nog veel hoger is.
Je zou verwachten dat er eerst een staalkonstruktie werd opgebouwd, waar later de rvs-platen tegenaan bevestigd zou worden. Maar ik begreep niet hoe ze er dan nog een lift in hebben kunnen aanbrengen. Uit de film over de bouw, die ik ademloos heb zitten bekijken, bleek dat er een dubbelwandige buitenmantel was, met daarin voorgespannen stalen pennen. De dubbele wand werd volgestort met (gewapend) beton, waardoor de uiteindelijke sterkte ontstond, en de konstruktie toch hol kon blijven van binnen, zodat er een lift en een (nood-)trap in aangebracht kon worden, en zelfs nog plaats was voor een service-liftje. De onderste elementen werden met kranen vanaf de grond geplaatst, en stuk voor stuk aan mekaar gelast. Vanaf het moment dat de grondkranen niet hoog genoeg meer konden komen, werden er twee werkplatforms op beide poten aangebracht, die stukje bij beetje tegen het klaargekomen gedeelte omhoogklommen. Op die werkplatforms stonden dan de kranen, en alle andere apparatuur, die netjes mee omhoog gingen. Bijna boven gekomen, moest er een tijdelijke versteviging aangebracht worden, die beide losstaande “poten” uit elkaar hield, immers de poten hadden nog geen steun aan elkaar, en bovendien stonden de zware werkplatforms er nog op. Ondanks die versteviging en mede door de verwarming van de zon, was de opening voor het laatste element 1m65 te klein, en moesten, hoog in de lucht, beide poten hydraulisch uit elkaar gedrukt worden, totdat het laatste element ertussen paste. Twee-en-een-half jaar na de plaatsing van het eerste element, was de arch gesloten. Daarna begonnen de werkplatforms aan hun lange tocht naar beneden, waarbij gaten en beschadigingen in de roestvrijstalen huid stukje bij beetje bijgewerkt, en de platen helemaal schoongemaakt werden. Dat duurde ook nog een half jaar. Inmiddels was de lift aangebracht. In beide poten zit er een. Die bestaat uit 8 gondels elk, die aan elkaar gekoppeld zijn, en tijdens de tocht naar boven (4 minuten) netjes horizontaal blijven. De konstruktie blijkt zo stijf te zijn, dat hij boven, zelfs bij een windsterkte van 250 km/uur slechts een halve meter beweegt.
Ze beweren dat het het hoogste monument ter wereld is, nou is 192 meter natuurlijk een hele hoogte, zeker voor zo’n slanke konstruktie, en ik moet erkennen dan onze Euromast met zijn 185 meter weliswaar kleiner, maar toch ook aardig in die richting komt, maar de goede oude getrouwe Eiffeltoren in Parijs is toch echt wel een beetje hoger, die haalt de 325 meter, en die is wel een aardig eindje ouder. Hoe dan ook, het was een imposant bouwwerk. We hebben de arch tweemaal bezocht, maar de eerste dag was het erg slecht weer (en koud), en de tweede dag was het fantastisch. Niet alleen het bouwwerk op zich was imposant, vooral ook de manier waarop het gebouwd was. Ik heb een paar fototjes over de bouw gekopieerd, zodat je een idee krijgt hoe dat gegaan is.
In die tijd konden ze in Amerika de rest van de wereld nog wat leren. We zijn bij het hele bouwwerk helemaal niets tegengekomen met de tekst "Made in China" erop.....
Overigens is zo’n symbool van het kapitalisme natuurlijk een risicofaktor voor terreur, zodat we door een kontrole heenmoesten, waar de luchthavens nog wat van konden leren. De organisatie daar onder de grond was overigens perfekt. Je kon de wachttijd voor de lift doorkomen met de tentoonstelling, meerdere films, interaktieve objekten, en uiteraard een goedgevulde gift-shop. Alles werd perfekt voor je gepland.
Vanuit St. Louis zouden we nog weer verder naar het oosten gaan (omdat het nog veel te koud in het noorden was), maar daar kregen we te maken met “severe weather”, maar daarover volgende keer meer.
©Harrie & Carmelita, 2011-04-24.
-
27 April 2011 - 09:14
Jose:
Hallo Harry en Carmelita en of course, don't forget: Bjoetie!
Weer bedankt voor je reisverslag! harry waar haar jij al die wijsheid vandaan? wel erg interessant!
en inderdaad een verdomd mooie boog! knap stukje staal werk!
ik begon net te denken dat je je ducktape (?) wel weg kon gooien omdat je geen mankementen meer hebt aan jullie motorhome, maar helaas pindakaas, dat was toch een beetje een te voorbarige gedachte!
Hier op Bonaire alles kits...veel zon, veel tentjes op Donkey Beach tijdens de Pasen, veel "verboden voor honden" bordjes inmiddels op Bonaire.
Verder vordert de AH gestaag, niet in augustus maar met kerst hopelijk open, maar Carmelitta, we hebben voortaan een Blokker op het eiland! Tja, dat was dan wel weer het wereldnieuws van alhier!
Geniet van jullie reis!
groetjes,
Jose -
27 April 2011 - 10:37
Klaasje:
is bjoetie ook helemaal boven geweest op de arche? apart bouwwerk inderdaad, toch vind ik de Eiffeltoren mooier persoonlijk. Maar ik kan het ook niet echt vergelijken natuurlijk. Youri en ik 2 zijn jaar geleden op de Eiffeltoren geweest na uren in de rij te hebben gestaan. De rij die ik op de foto zag was ook behoorlijk. Maar dat hoort erbij als je wat wilt .
fijne reis verder
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley